فرمانده‌ای که همیشه نشان سیادت به همراه داشت

 سردار شهید حاج سید محمد زینال الحسینی / عید غدیر سال 65

اشرف اعیاد مذهبی، عید غدیرخم است. از قدیم هم رسم و سنت بود که سادات و فرزندان رسول خدا (ص) سعی می‌کردند سیادت خود را با استفاده از نمادهای سیادت اعم از کلاه سبز، پیراهن سبز، شال سبز و... آشکار سازند. اما امروزه این سنت می‌رود مثل باقی سنت‌های فراموش شده به ورطه فراموشی سپرده شود. از جمله کسانی که سعی می‌کردند این افتخار را ظاهر کنند شهدای سادات بودند و در عملیات‌های مختلف و مخصوصا شب عملیات باشال سبز به کمر و یا دورگردن و یا کلاه سبز به سر مثل ستاره می‌درخشیدند. فرمانده ما سردار شهید حاج سیدمحمد زینال الحسینی از جمله آنها بود که هم خودش مقید بود و هم دیگران را تشویق می‌کرد که حتما علامتی که نشانه سیادتشان باشد همراه داشته باشند. فرمانده شهید سید محمد همیشه یا پیراهن سبز بر تن می‌کرد و یا کلاه سبزی به سرمی‌گذاشت و یا شال سبزی به گردن می انداخت و وقتی قرار بود خودش را برای دیگرانی که او را نمی شناختند معرفی کند می‌گفت: بنده حقیر سرا پا تقصیر سید محمد زینال الحسینی هستم .

توجیه عملیات کربلای یک/ تیرماه 65/ شهید سید محمد زینال الحسینی فرمانده گردان تخریب لشگرده سیدالشهداء(ع)

و این سید بزرگوار وقتی هم که مهیای پرواز به سوی آسمان‌ها شد احرام سبز پوشید و ترکش دشمن احرام سبزش را درید و در قلب او نفوذ کرد و سلاله ای از فرزندان رسول خدا به آسمان پرکشید.

پیکر سردار شهید سید محمد زینال الحسینی فرمانده گردان تخریب لشگرده سیدالشهداء(ع) لباس سبز در زیر لباس رزم ایشان مشخص است

سید وقتی لباس سبز برتن و شال سبز برگردن داشت مثل اینکه رویین تن بود اما چه شد که بر فراز ارتفاعات مشرف به شهر ماووت ترکشی ریز اجازه ورود به قلب نازنینش را پیدا نمود و او را که مهیای رفتن بود با خود برد و با لباس سبز سیادتش در خاک آرام گرفت. در روز عید غدیرخم برای دیده بوسی با تو قرارمان کجا باشد سید. راوی:جعفرطهماسبی


محمد علی فلکی همرزم شهید زینال حسینی:


 با وجود فرماندهان دیگر، همه دوست داشتند سید پیش نماز باشد شهید سید محمد زینال حسینی، طی حضورش در صحنه ی نبرد 3 بار مجروح و شیمیایی شد. شهید در عملیات نصر 4، تاریخ 31 خرداد ماه 1366 در منطقه ی "ماووت" در اثر اصابت گلوله ای بر سینه اش به مقام رفیع شهادت رسید. با وجود فرماندهان دیگر، همه دوست داشتند سید پیش نماز باشد به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، سید محمد زینال حسینی در سال 1342 در تهران چشم به جهان گشود. دوران تحصیل ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت.

مدت کوتاهی از ورود محمد به هنرستان نگذشته بود که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع می شود. سید محمد درس و مدرسه را کنار گذاشت و راهی جبهه شد. علی محمد فلکی، همرزم شهید سید محمد زینال حسینی در مصاحبه ای با خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس، گفت: هر دو نفر ما در عملیات نصر 4 فرمانده بودیم و سید محمد مسئولیت گردان تخریب را بر عهده داشت. همرزم شهید زینال حسینی ادامه داد: سید محمد فردی متین، آرام، اخلاق مدار، باتقوا و یکی از شخصیت های بارز گردان بود. از نظر اخلاقی نسبت به بچه های جبهه یک سرو گردن بالاتر به نظر می رسید.

وظیفه سید محمد آموزش پاک سازی مناطق مین گذاری شده به نیروهای خودی بود. بچه های سید باید قبل از آمدن نیروهای رزمی، شناسایی و اطلاعات وارد میدان مین می شدند و در زیر آتش سنگین دشمن پاک سازی را آغاز می کردند. همرزم شهید زینال حسینی خاطر نشان شد، کسی که می خواهد چنین افرادی را بسازد صرفأ نباید تجربه، تخصص و نیازمندی های فنی کار را بداند، بلکه باید روحیه ی شهادت طلبی، ایثار، شجاعت و شهامت را در حد اعلا در رفتار و اخلاق خود به دوستان و نیروهای خود انتقال دهد.

سید محمد بعد از شهادت "سردار حاج عبدالله نوریان"، فرمانده ی گردان تخریب شد. شهید زینال، مانند فرمانده اش حاج عبدالله کار بلد بود، (اگر از سردار نوریان بیشتر نبود، کمتر هم نبود.)

وی در رابطه با روحیه ی گردان تخریب می افزاید: در جبهه رزمندگانی را داشتیم که در خط مقدم دچار ترس می شدند. به اصطلاح خودمان "کپ" می کردند. ترس در گردان تخریب معنا ندارد چرا که اگر نیروهای تخریب دچار ترس شده و متوقف شود، یک گردان برای رسیدن به هدف به مشکل برخورد می کند. فلکی با اشاره به روحیات لازم برای اعضای گردان تخریب می گوید: تخریب چی در بدترین موقعیت باید بتواند بهترین تصمیم را بگیرد و در زمان تصمیم گیری به هیچ عنوان دچار ضعف نشود. شهید زینال هم خودش دارای این خصوصیات بود و هم می توانست به خوبی این روحیه را به نیروها منتقل کند. زمانی که باید کاری در مدت کمی انجام می شد، همه استرس داشتند کار یا عملیات به درستی انجام شود، اما سید محمد را هیچ وقت در حال عصبانیت و اضطرب ندیدیم. وی در مورد اخلاق و محبوبیت شهید سید محمد زینال حسینی در میان افراد گردان می گوید: شهید فردی اخلاق مدار و آرام بود. بیشتر وقت ها ذکر خدا را بر زبان داشت. با وجود فرماندهان دیگر، همه دوست داشتند شهید همیشه پیش نماز باشد.سید محمد همیشه سخترین و خطرناک ترین کارها را خودش انجام می داد. شهید سید محمد همانند استادش بود، هرگاه کسی نزدیکش می رفت ناخداگاه جذب او می شد. فرمانده ی عملیات نصر 4 در پایان به ماموریت هایی که با شهید زینال حسینی داشت اشاره کرد و گفت: شهید در عملیات های مختلف، فرمانده ی گروهان و معاون گردان بود و بعد از سردار نوریان فرمانده تخریب شد. شهید سید محمد زینال حسینی، طی حضورش در صحنه ی نبرد 3 بار مجروح و شیمیایی شد.شهید در عملیات نصر 4، تاریخ 31 خرداد ماه 1366 در منطقه ی "ماووت" در اثر اصابت گلوله بر سینه اش به مقام رفیع شهادت رسید. مرقد این شهید بزرگوار در قطعه ی 29، ردیف 3، شماره ی 7 در بهشت زهرای تهران قرار دارد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد